1 Nie mów szybko i zwolnij potok myśli przed obliczem Boga

Bo kiedy on jest tam, w niebie, ty jesteś tu, na ziemi

Mów krótko i z sensem, nasłuchuj

2 Jak po wielkiej pracy przychodzi senność, tak po mnóstwie słów przychodzi

poczucie niedorzeczności

3 Rozumnie wypełniaj obietnicę złożoną Bogu, bądź konsekwentny

4 Lepiej jest nie obiecywać, niż obietnicy nie wypełnić

5 Zważaj na skutki słów, nie pozwól, by mowa ust twoich była zaczynem zła

bo poczujesz wstyd i broniąc się brakiem rozwagi zmusisz Boga

by zniszczył twoje w trudzie rodzące się dzieło

bo głupich stawia on niżej

6 Bo kiedy wyobraźnią sięgamy nowego, pojawia się wielomóstwo

i łatwo o potknięcie

Bój się Boga !

7 Nie bądź zdziwiony, skąd w kraju ucisk ubogiego i gwałcenie praw, i sprawiedliwości

bo nad wysokim jest wyższy i go śledzi

a nad nim kolejny wyższy

8 Nadzieję wzbudza myśl, że wszyscy poddani, łącznie z królem są poddanymi żyznej ziemi.

9 Kto cel widzi w pieniądzach, ten zawsze cierpiał będzie głód pieniędzy

Kto cel widzi w posiadaniu majętności, ten zatraci się w ich gromadzeniu.

To kolejny przykład przemian.

10 Gdzie jest wiele majątku, tam jest wielu tych, którzy go zjadają, a jaką korzyść ma z tego właściciel ?

Tę tylko, że widokiem bogactwa cieszy swoje oko.

11 Słodki jest sen robotnika, niezależnie od tego, czy jadł mało czy dużo

Ale bogactwo nie pozwala usnąć bogatemu

12 Widziałem pod słońcem przykry przypadek:

Majętność, której strzeże właściciel na swoje utrapienie.

13 Kiedy złe losy strawią ją, puste będą ręce jego syna

14 Bo każdy wychodzi nagi z brzucha swojej matki i nagi powraca

jak przyszedł

I nic z sobą nie zabiera z pracy swojej

powracając z pustymi dłońmi

15 Przykrością był mu brak pożytku, skoro owoc pracy uleciał

16 jak również to, że przez wszystkie dni swojego życia spożywał w ciemnościach

i w wielkim smutku, i w chorobie, i troskach.

17 Zobaczyłem więc jasno, że jest dobre i piękne, kiedy człowiek spożywa

i pije, i weseli się dobrem zrodzonym ze swojego starania

przez krótkie dni swojego życia, dane mu od Boga

I taka jest korzyść człowieka.

18 Podarunkiem Bożym, wręczonym człowiekowi przez Boga są bogactwa i skarby

i możność ich używania

i zbieranie owoców swojego starania w tym, co się dobrze robi

i radość z działania

19 Taki człowiek nie będzie ubolewał nad krótkością swego życia

bo Bóg serce jego napełni weselem.